W ostatnich latach doszło do szeregu zmian w zakresie prawa cywilnego. Zmiany dotyczyły nie tylko samej procedury cywilnej, tzw. rewolucji konsumenckiej (czyli zmian wynikających z dyrektywy Omnibus, cyfrowej i towarowej) czy też zawieszenia i przerwania terminu przedawnienia, ale także kwestii związanych z odpowiedzialnością dzieci najemcy. Najem jest bowiem umową, w której wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Problematyczne okazywały się natomiast kwestie związane z tym, czy za ewentualne długi najemcy powinny także odpowiadać np. mieszkające z nim jego dzieci.

Odpowiedzialność dzieci najemcy

Kwestie związane z odpowiedzialnością dzieci najemcy uregulowane są w art. 668(1) ustawy Kodeks cywilny. Do tej pory przepis ten uregulowany był w ten sposób, że za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Odpowiedzialność tych osób ogranicza się do wysokości czynszu i innych opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania.

Jednakże ustawą z dnia 2 grudnia 2021 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego wprowadzono kategorię osób, która zwolniona będzie z odpowiedzialności za zobowiązania swoich wstępnych w związku z wejściem przez nie w stosunek najmu.

W obecnym systemie prawnym, zgodnie z art. 668(1) § 1 Kodeksu cywilnego, za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na jego utrzymaniu, którzy nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Katalog osób odpowiadających solidarnie z najemcą został zatem zmniejszony o osoby pełnoletnie, które pozostają na utrzymaniu najemcy oraz nie są w stanie utrzymać się samodzielnie.

Dlaczego wprowadzono zmiany?

Tak jak zostało wspomniane, wyłączenie obowiązku regulowania długów czynszowych przez osoby pełnoletnie niebędące stroną umowy i jednocześnie niezdolne do samodzielnego utrzymania się, zostały dodane w art. 688(1) § 1 Kodeksu cywilnego. W uzasadnieniu zmian można przeczytać, że wprowadzenie takich zmian było konieczne z uwagi na to, że sytuacje, w której dzieci najemcy odpowiadały z nim solidarnie za długi, były niepożądane społecznie.

Często bowiem dzieci odpowiadały z rodzicami solidarnie za długi wynikające z najmu danego lokalu, a to utrudniało im start w dorosłe życie. Ustawodawca uznał zatem, że w tym przypadku należy wyłączyć z tego obowiązku (solidarnej odpowiedzialności) takie osoby.  Rozszerzenie zobowiązań najemcy na dziecko pełnoletnie nie będzie już obecnie następowało wobec dzieci pozostających na utrzymaniu rodziców, ze względu na brak możliwości samodzielnego utrzymania, np. w związku z nauką. Taki brak zdolności do samodzielnej finansowej egzystencji może wynikać także z innych przyczyn – np. z uwagi na chorobę albo posiadany stopień niepełnosprawności.

Związane jest to także z faktem, że niebędące stronami umowy najmu osoby pełnoletnie bardzo często w praktyce pozbawione są wpływu na treść umowy, w tym wysokość uiszczanego czynszu, zatem nie powinny one ponosić odpowiedzialności w tym przypadku w razie ewentualnych długów. Osoby takie muszą jednak wykazać obiektywną niezdolność do samodzielnej egzystencji finansowej. Rozwiązanie te ma mieć jednak zastosowanie do roszczeń powstałych dopiero po wejściu w życie nowelizacji.

Kontakt w zakresie porady prawnej dotyczącej zmian w odpowiedzialności dzieci najemcy

Kancelaria Adwokacka B-Legal Toruń, adwokat rozwodowy Katarzyna Bórawska

Telefon: +48 607-576-294

E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.