Naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza publicznego stanowi poważne przestępstwo, które jest surowo karane w polskim prawie karnym. Ochrona bezpieczeństwa i integralności fizycznej funkcjonariuszy publicznych ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania instytucji państwowych oraz utrzymania porządku publicznego. Jak to wygląda w polskim prawie? Odpowiadamy!

Funkcjonariusz publiczny

Pod pojęciem funkcjonariusza publicznego kryje się wiele osób. Zgodnie bowiem z art. 115 § 13 Kodeksu karnego, funkcjonariuszem publicznym jest:

• Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej;
• poseł, senator, radny;
• poseł do Parlamentu Europejskiego;
• sędzia, ławnik, prokurator, funkcjonariusz finansowego organu postępowania przygotowawczego lub organu nadrzędnego nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, notariusz, komornik, kurator sądowy, syndyk, nadzorca sądowy i zarządca, osoba orzekająca w organach dyscyplinarnych działających na podstawie ustawy;
• osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym uprawniona jest do wydawania decyzji administracyjnych;
• osoba będąca pracownikiem organu kontroli państwowej lub organu kontroli samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe;
• osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej;
• funkcjonariusz organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariusz Służby Więziennej;
• osoba pełniąca czynną służbę wojskową, z wyjątkiem terytorialnej służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie;
• pracownik międzynarodowego trybunału karnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe.

Naruszenie nietykalności

W rozdziale XXIX KK znajdują się zaś przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego. Według art. 222 § 1 Kodeksu karnego, kto narusza nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli natomiast ten czyn wywołało niewłaściwe zachowanie się funkcjonariusza lub osoby do pomocy mu przybranej, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Przykłady zachowań stanowiących przestępstwo to np. uderzenie, kopnięcie lub inny fizyczny atak na funkcjonariusza publicznego w czasie wykonywania przez niego obowiązków służbowych, czy też sprzeciwienie się legalnym poleceniom funkcjonariusza poprzez aktywny opór fizyczny, który prowadzi do naruszenia nietykalności cielesnej. W procesie karnym mogą być wykorzystane różnorodne środki dowodowe, takie jak zeznania świadków, nagrania wideo, dokumentacja medyczna, opinie biegłych, itp., aby udowodnić popełnienie przestępstwa oraz jego okoliczności.

Przedmiotem ochrony w komentowanym przepisie jest nietykalność cielesna funkcjonariusza. Jest to kwalifikowany typ naruszenia nietykalności cielesnej określonego w art. 217 KK. Czyn może być popełniony tylko w związku z pełnieniem przez funkcjonariusza (ewentualnie także osobę przybraną) obowiązków służbowych lub podczas ich pełnienia. Omawiane przestępstwo ma charakter skutkowy, a strona podmiotowa obejmuje umyślność w obu postaciach.

Reasumując, naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza publicznego jest poważnym przestępstwem, które jest surowo karane w polskim prawie karnym. Ochrona funkcjonariuszy publicznych ma kluczowe znaczenie dla utrzymania porządku publicznego i prawidłowego funkcjonowania instytucji państwowych. Osoby dopuszczające się takiego czynu mogą być surowo karane zgodnie z przepisami prawa.

Kontakt w zakresie porady prawnej dotyczącej prawa karnego

Kancelaria Adwokacka B-Legal Toruń, adwokat rozwodowy Katarzyna Bórawska

Telefon: +48 607-576-294

E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.